Αξιοθέατα

Μουσεία

Μουσείο Ασιατικής Τέχνης

Αποτελεί μοναδικό στο είδος του μουσείο, στον Ελλαδικό χώρο. Φιλοξενεί 11.000 αντικείμενα από δωρεές ιδιωτικών συλλογών, προερχόμενα κυρίως από την Άπω Ανατολή και τον ευρύτερο Ινδικό χώρο (Κίνα, Κορέα, Ιαπωνία, Ινδία, Πακιστάν, Ινδοκίνα, Θιβέτ, Νεπάλ). Από τα εκθέματα του Μουσείου ξεχωρίζουν τα κινέζικα πρώιμα λατρευτικά αγγεία από μπρούντζο (1200 -1027 π.Χ) και η συλλογή ειδωλίων (6ος – 9ος αι.), οι κινέζικες πορσελάνες από τον 14ο έως τον 19ο αι. και οι ζωγραφισμένοι κύλινδροι (12ος – 18ος αι.), τα ιαπωνικής προέλευσης όπλα και τμήματα πανοπλιών Σαμουράι (16ος-18ος αι.), οι μάσκες του θεάτρου «Νο» (1338-1578μ.Χ.), τα ξύλινα αντικείμενα από λάκα καθώς και τα μοναδικά τυπώματα σε ύφασμα και χαρτί (17ος – 19ος αι.). Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η μοναδική ελληνοβουδιστική συλλογή με γλυπτά από την Γκαντάρα του Πακιστάν, που χρονολογείται από το 1ο έω5 τον 5ο μ.Χ. αι. και αποτυπώνει την ελληνιστική επίδραση, κληρονομιά της παρουσίας του Μ. Αλεξάνδρου στην περιοχή. Ανάκτορο Αγίων Μιχαήλ και Γεωργίου.
Tηλ. +30 26610 30443.

Δημοτική Πινακοθήκη

Στους επιβλητικούς χώρους των Ανακτόρων των Αγίων Μιχαήλ και Γεωργίου λειτουργεί η Πινακοθήκη του Δήμου Κερκυραίων, στην οποία παρουσιάζονται έργα Κερκυραίων καλλιτεχνών του 19ου και 20ου αιώνα. Στις εννέα αίθουσες της, αναπτύσσονται όλες οι τάσεις και τα μεγαλύτερα ονόματα της ζωγραφικής της Κέρκυρας, με στόχο, όχι μόνο να γοητεύσουν τον θεατή, αλλά πολύ περισσότερο να τον βοηθήσουν να γνωρίσει την πολιτιστική παράδοση του νησιού, να εισχωρήσει μέσα από την ζωγραφική στην ψυχή των κατοίκων του και να αποκτήσει τα οπτικά ερεθίσματα, που θα του επιτρέψουν να ενταχθεί στο μαγευτικό περιβάλλον της Κέρκυρας. Φεύγοντας μπορεί να αγοράσει ανατυπώσεις έργων και εκδόσεις.
Τηλ: +30 26610 48690

Αρχαιολογικό Μουσείο

Ιδρύθηκε μεταξύ των ετών 1962-1965 με σκοπό την ανάδειξη των γλυπτών του Ναού της Αρτέμιδος. Στις συλλογές περιλαμβάνονται έργα από τις ανασκαφές της αρχαίας πόλης, από την Κερκυραϊκή Κασσιώπη καθώς και από τις ανασκαφές Θεσπρωτίας. Ένα από τα σημαντικότερα εκθέματα του μουσείου είναι, το αέτωμα της Γοργούς, το οποίο ανακαλύφθηκε το 1911 στην περιοχή των Αγίων Θεοδώρων. Βραΐλα Αρμένη 1.
Tηλ. +30 26610 30680.

Βυζαντινό Μουσείο Αντιβουνιώτισσας

Στεγάζεται στον Ιερό Ναό της Υπεραγίας Θεοτόκου Κυράς Αντιβουνιώτισσας, (μονόχωρη, ξυλόστεγη βασιλική, με εξωνάρθηκα στις τρείς πλευρές), που αποτελεί ένα από τα παλαιότερα (15ος αι.) και πλουσιότερα εκκλησιαστικά μνημεία της Κέρκυρας, αντιπροσωπευτικό της βασιλικής “επτανησιακού τύπου”. Από το 1984 εκτίθεται πλούσια συλλογή φορητών εικόνων και κειμηλίων, με σημαντικά έργα (15ου – 19ου αι.) επώ­νυμων και ανώνυμων καλλιτεχνών, διατύπωναντας σε υψηλά αισθητικά επίπεδα τον συγκερα­σμό της βυζαντινής παράδοσης με τις δυτικές επιρροές. Από τον Τζαφούρη, τον Μιχαήλ Δαμα­σκηνό και τον Εμμανουήλ Λαμπάρδο μέχρι τον Εμμανουήλ Τζάνε, τον Βίκτωρα και Μιχαήλ Αβράμη, στο Μουσείο Αντιβουνιώτισσας αντιπροσωπεύονται πλήρως πέντε αιώνες Θρησκευτικής καλλιτεχνικής έκφρασης.
Αρσενίου (Μουράγια). Tηλ. +30 26610 48310, 38313.

Μουσείο Χαρτονομισμάτων

Το μοναδικό στην Ελλάδα μουσείο, λειτουργεί από το 1981 στον πρώτο όροφο του κτιρίου της πρώην Ιονικής Τράπεζας (Alpha Bank). Εκτίθεται πλού­σια συλλογή χαρτονομισμάτων καθώς και μήτρες εκτύπωσης, δοκίμια, τραπεζι­κά έγγραφα, σφραγίδες κλπ. Παράλλη­λα, αναπαρίσταται με λεπτομέρεια η δια­δικασία παραγωγής ενός σύγχρονου χαρτονομίσματος: η χάραξη της μακέτας σε μεταλλικές πλάκες, η κατασκευή του ειδικού χαρτιού, η μέθοδος ενσωμάτωσης του υδατόσημου, η επεξεργασία στα σύγχρονα μηχανήματα εκτύπωσης, η φύλαξη και η διανομή του.
Κτίριο της Alpha Bank, πλ. Ηρώων,τηλ. +30 26610 41552

Μουσείο Σολωμού

Το σπίτι που έζησε τα περισσότερα χρόνια της ζωής του (1798 – 1857), ο εθνικός μας ποιητής Διονύ­σιος Σολωμός, λειτουργεί ως Μουσείο. Στον χώρο αυτό φυλάσσεται το γραφείο του ποιητή, ένα μικρό αυτόγραφο και πλούσιο φωτογραφικό υλικό. Παράλληλα, λειτουργεί πλούσια Σολωμική βιβλιο­θήκη, η οποία περιλαμβάνει μεταξύ άλλων όλες τις παλαιές εκδόσεις του Ύμνου εις την Ελευθερίαν” και σειρά προσωπογραφιών του ποιητή και των μελών της λεγόμενης Σολωμικής Σχολής.
5η πάρ.Αρσενίου 2, Μουράγια, τηλ. +30 26610 30674

Ιστορικά Κτίρια

Ανάκτορο Αγίων Μιχαήλ και Γεωργίου

Έργο νεοκλασικού ρυθμού, χτίστηκε από τον Άγγλο Αρμοστή Sir Thomas Maitland (1814-1824), σε σχέδια του μηχανικού Sir George Whitmore και για την κατασκευή του μεταφέρ­θηκε πέτρα από την περιο­χή της Μάλτας. Καθ’ όλη τη διάρκεια της αγγλικής προστασίας στο νησί, αποτέλεσε επίσημη κατοικία των Αρμοστών.
Η κύρια είσοδος φέρει σειρά κιόνων δωρικού ρυθμού και περιβάλλεται από κήπο στον οποίο υπάρχει άγαλμα του Άγγλου Αρμοστή Adams. Το “παλάτι” που κάποτε στέγασε τη βασιλική οικογένεια, ανακαινίσθηκε για να φιλοξενήσει την Ευρωπαϊκή Σύνοδο Κορυφής το 1994. Σήμερα στεγάζει το Μουσείο Ασιατικής Τέχνης και τη Δημοτική Πινακοθήκη.
Ανάκτορο Αγίων Μιχαήλ και Γεωργίου, τηλ. +30 26610 30443.

Ιόνιος Βουλή

Κτίριο νεοκλασικού ρυθμού το οποίο κατασκευάστηκε το 1855 από τον αρχιτέκτονα Ιωάννη Χρόνη. Η κύρια είσοδος φέρει μαρμάρινες επιγραφές στα Ελληνικά και στα Αγγλικά που μνημονεύουν το ψήφισμα της Ένωσης με την Ελλάδα.
Πλατεία Ιονίου Βουλής: +30 26610 25555

Αναγνωστική Εταιρεία

Ιδρύθηκε το 1836, στο πρότυπο της ομώνυμης Εταιρείας της Γενεύης, της οποίας μέλη ήταν ο Καποδίστριας, ο Κάλβος και άλλοι Επτανή­σιοι. Είναι το αρχαιότερο πνευματικό ίδρυμα της νεότερης Ελλάδας και οι ιδρυτές του ήταν απόφοιτοι ιταλικών πανεπιστημίων.Μέλη της, επίσης, υπήρξαν οι Διονύσιος Σολωμός, Λορέντζος Μαβίλης και Ντίνος Θεο­τόκης. Κατέχει την ανεκτίμητη Ιονική Βιβλιοθήκη και είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Σωματεί­ων και Ιδρυμάτων «Europa Nostra». Οργανώνει συνέδρια, διαλέξεις, εκθέσει, σεμινάρια και μουσικές εκδηλώσεις.
Καποδιστρίου 120, τηλ: +30 26610 39528

Ιόνιος Ακαδημία

Στον χώρο αυτό ίο 1824 φιλοξενήθηκε το πρώτο Ελληνικό Πανεπιστήμιο ενώ μετέπειτα στεγάσθηκε η Δημόσια Βιβλιοθήκη. Στις 14 Σεπτεμβρίου 1943 κάηκε από αεροπορική επιδρομή των Γερμανών. Αργότερα ανακαινίστηκε και σήμερα λειτουργεί σαν τμήμα του Ιονίου Πανεπιστήμιου.

Παλαιόπολη (Mon Repos)

Το εξαιρετικό άλσος βρίσκεται στην περιοχή που είχε ιδρυθεί η αρχαία πόλη. Οφείλει τη μοναδικότητα του στα αρχαιολογικά ευρήματα και στη θερινή κατοικία Mon Repos που σήμερα φιλοξενεί τμήμα του Αρχαιολογικού Μουσείου. Το Mon Repos είναι μία έπαυλη νεοκλασικού ρυθμού που χτίστηκε το 1825 σε σχέδια του Sir George Whitmore και χρησίμευσε ως θερινή κατοικία των Άγγλων Αρμοστών και της ελληνικής Βασιλικής οικογένειας. Ο σπάνιος κήπος του περιλαμβάνει περίπου 2000 είδη φυτών, προερχόμενα από τις Αγγλικές Μεσογειακές αποικίες.
Εκτός από το Μουσείο του Μον Ρεπό, σημαντικά αξιοθέατα αποτελούν ο δωρικος ναός του Καρδακίου, το σπήλαιο κάτω από το ναό, το Ηραίο (δωρικός ναός του 7ου αι. π.Χ αφιερωμένος στην Ακραία Ήρα), η μεταβυζαντινή εκκλη­σία του Σωτήρος, το διώροφο οικοδόμημα γοτθικής μορφής (κατοικία Κόλχουαμ), το ερειπωμένο κτίσμα Αγγλοκρατίας, διώροφο κτίριο αποικιακού ρυθ­μού (αμαξοστάσιο – στρατώνες) και το Μοναστήρι της Αγίας Ευφημίας που είναι ίο αρχαιότερο γυ­ναικείο μοναστήρι στο νησί και αναφέ­ρεται σε έγγραφο του 1478. Το καλοκαίρι στο άλσος λειτουργεί το θέατρο “Ρένα Βλαχοπούλου”.
Τηλ: +30 26610 20980

Ανουντσιάτα

Μνημείο Πανευρωπαϊκής σημασίας αφού εδώ θάφτηκαν οι Λατίνοι Ευγενείς που έπεσαν νεκροί στη Ναυμαχία της Ναυπάκτου (1571), τη ναυμαχία που έδωσε τέλος στην ναυτική απειλή της Τουρκίας. Λίγα χρόνια αργότερα θα δοθεί τέλος στην απειλή και στη στεριά και θα τερματιστεί οριστικά η προσπάθεια των Τούρκων να επεκταθούν προς Δυσμάς.

Κτίριο Ιονικής Τράπεζας

Το κτίριο της πρώην Ιονικής Τράπεζας (Alpha Bank) λειτουργεί ως μουσείο από το 1981. Εκτίθεται πλού­σια συλλογή χαρτονομισμάτων καθώς και μήτρες εκτύπωσης, δοκίμια, τραπεζι­κά έγγραφα, σφραγίδες κλπ. Παράλλη­λα, αναπαρίσταται με λεπτομέρεια η δια­δικασία παραγωγής ενός σύγχρονου χαρτονομίσματος: η χάραξη της μακέτας σε μεταλλικές πλάκες, η κατασκευή του ειδικού χαρτιού, η μέθοδος ενσωμάτωσης του υδατόσημου, η επεξεργασία στα σύγχρονα μηχανήματα εκτύπωσης, η φύλαξη και η διανομή του.
Κτίριο της Alpha Bank, πλ. Ηρώων,
Tηλ. +30 26610 41552

 ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ

Ι.Ν. Σπυρίδωνας (1589)

Στεγάζει το λείψανο του Πολιούχου της πόλης. Η ιερότερη και πιο φημισμένη εκκλησία του νησιού. Μονόκλιτη ξυλόστεγη βασιλική, ιδιοκτησία άλλοτε της οικογένειας Βούλγαρη. Φέρει εντυπωσιακό πυργοειδές κωδωνοστάσιο (το ψηλότερο της πόλης), το οποίο καταλήγει σε διάτρητο τμήμα για τις καμπάνες. Το εσωτερικό του ναού είναι ιδιαίτερα επιβλητικό, με πολλά κειμήλια και αναθήματα. Η ουράνια ζωγραφισμένη τον 18ο αι. από τον Π. Δοξαρά, καταστράφηκε και αντικαταστάθηκε με αντίγραφα του 19ου αι. από τον Π. Ασπιώτη. Το μαρμάρινο τέμπλο και η πολυτελή λάρνακα είναι έργα του 19ου αι.
«Στο νησί υπάρχουν πάρα πολλές εκκλησίες και το Πάσχα γιορτάζεται παραδοσιακά με μεγάλη λαμπρότητα. Πολιούχος είναι ο Άγιος Σπυρίδων, οποίος, σύμφωνα με την παράδοση, το 1629 έσωσε τους Κερκυραίους από την πανώλη. Η εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα είναι το θρησκευτικό σημείο αναφοράς των Κερκυραίων και πρέπει οπωσδήποτε να τη δείτε. Έχει το ψηλότερο καμπαναριό της πόλης, μαρμάρινο τέμπλο, τοιχογραφίες, κειμήλια και αναθήματα. Το σκήνωμα του Αγίου φυλάσσεται σε επάργυρη λάρνακα και το πρωί της Κυριακής των Βαΐων γίνεται η περιφορά του στην πόλη. Τη λιτανεία συνοδεύουν και οι 18 φιλαρμονικές της Κέρκυρας.»

Αγ. Ιωάννης ο Πρόδρομος (πριν τον 15ο αι.)

Από τους πρώτους Καθεδρικούς Ναούς των Μεγάλων Πρωτοπαπάδων. Ανήκει στον επτανησιακό τύπο, ξυλόστεγης μονόκλιτης Βασιλικής με περιμετρικό χαμηλό κλειστό διάδρομο “εξωνάρθηκα”. Η εξωτερική όψη, πολύ απλή, με τη βαθμιδωτή διάταξη των στεγών και το χαρακτηριστικό διάτρητο κωδωνοστάσιο να υψώνεται πάνω από το ιερό. Στο τέμπλο υπάρχουν έργα της σχολής Τζάννε, Τζένου και Χρύσα λωρά, ενώ η ουράνια είναι σύνθεση του Σπεράντζα (1773).

Παναγία των Ξενων, Κυρά Φανερωμένη (αρχές 18ου αι.)

Τρίκλιτη, ξυλόστεγη βασιλική. Κτίστηκε από τον ιερομόναχο Νικόδημο και αποτέλεσε ιδιαίτερη ενορία Ηπειρωτών (συντεχνίες γουναράδων και χρυσοχόων). Το ξύλινο τέμπλο της ανακατασκευάστηκε το 1875. Η ουράνια είναι ζωγραφισμένη από τον Ν. Κουτούζη (18ος αι.).

Αγ. Νικόλαος των Γερόντων (αρχές 16ου αι.)

Μια από τις πλουσιότερες εκκλησίες. Ανήκει στον επτανησιακό τύπο με κάποιες παραλλαγές λόγω προσαρμογής στη συγκεκριμένη θέση. Υπήρξε Καθεδρικός Ναός μέχρι το 1712. Ένα σπάνιο δείγμα εμφάνισης άμβωνα με πρόσβαση από τον εξωνάρθηκα. Με υπέροχο σκαλιστό τέμπλο, από τα παλαιότερα σωζόμενα στην πόλη.

Σπηλλιώτισσα και Αγ. Βλάσσιος (1577)

Από το 1841 Μητροπολιτικός Ναός Τρίκλιτη βασιλική που αντικατέστησε παλαιότερη, στην ίδια θέση. Έχει υποστεί παρεμβάσεις εσωτερικά και εξωτερικά. Ανάμεσα στις πολυάριθμες εικόνες που την κοσμούν ξεχωρίζουν εκείνεςτων Μ. Δαμασκηνού (16ος αι.), Εμμ. Τζάννε (17ος αι.), Παραμυθιώτη (18ος αι.), ενώ η αμφίπλευρη εικόνα της Παναγίας Δημοσιάνας είναι η παλαιότερη (15ος αι.) και πιο σημαντική εικόνα του ναού.

Παναγία Κρεμαστή(πριν τον 16ο αι.)

Ανήκει στον επτανησιακό τύπο, συνδυασμένη με την κατοικία του ιερέα. Από τον εξωνάρθηκα διατηρείται το δυτικό τμήμα. Χαρακτηριστική η γεωμετρική διακόσμηση στη βόρεια όψη που θυμίζει groffitto. Εσωτερικά ιδιαίτερα μεγαλοπρεπής, με μαρμάρινο τέμπλο όπου τα θυρώματά του κοσμούνται με μοτίβο φύλλων αμπέλου, πέτρινα προσκυνητάρια και εντυπωσιακές πελώριες εικόνες του Σπεράντζα (18ος αι.).

Μονή του Αγ. Φραγκίσκου (αρχές 13ου αι.) – Καθολική

Το παλαιότερο τμήμα και το παρεκκλήσι του Αγ. Αγγέλου ανάγονται στο 13ο αι. αρκετά αλλοιωμένα όμως. Σήμερα σώζονται το καθολικό της μονής με μετασκευές 17 – 18ος αι. και η μοναστηριακή αυλή με στοά. Ενδιαφέρουσα διακοσμητική που σώζεται ελάχιστα στην πλευρά του cloitre

Μονή Παναγίας Τενέδου (αρχές 18ου αι.)

Καθολικό μονής που χτίστηκε σε θέση παλαιότερου ναού. Η πιο σημαντική από αρχιτεκτονικής άποψης θολοσκεπής εκκλησία, με οξυκόρυφο αναγεννησιακού χαρακτήρα τρούλο πάνω από το ιερό (θυμίζει Duomo Φλωρεντίας). Πρόκειται για μια μονόκλιτη βασιλική με διπλά πλάγια παρεκκλήσια και πυργοειδές κωδωνοστάσιο και αποτελεί μνημείο με ιδιαίτερη πλαστικότητα.

Ναος Αγ. Ιάκωβου – Duomo (τέλη 16ου αι.)

Από το 1632 Λατινική Μητρόπολη. Αναστηλώθηκε μετά τους βομβαρδισμούς του 1943. Κομψό κτίριο, με την τυπική μπαρόκ καμπύλη του 17ου αι. στο αέτωμα του, το δαντελωτό πύργο γοτθικής μορφολογίας και το ψηλό καμπαναριό του.

Εβραϊκή Συναγωγή

Πρόκειται για την “Παληά” ή “Ελληνική” Συναγωγή (Sinagoga Vecchia ). Το σημερινό κτίριο, απλής μορφής με τοξωτά ανοίγματα είναι του 19ου αι., κτισμένο πάνω σε παλαιότερο. Σώζεται το ενετικό υπόγειο με σταυροθόλια. Είχε δύο παραρτήματα το Oratorio Medrage (1820) και το Tempio Nuovo το οποίο κτίστηκε επάνω σε προηγούμενο το 1850.

Ναος του Παντοκράτορα (αρχές 16ου αι.)

Απλούστερης μορφής από τις προηγούμενες. Ανήκει στον επτανησιακό τύπο, άλλοτε με εξωνάρθηκα στη βόρεια πλευρά. Η όψη της, που συνδυάζεται με το κωδωνοστάσιο διάτρητου τύπου (σωζόμενο εν μέρει), τονίζεται με την τοξωτή θύρα της κυρίας εισόδου και τον ανάγλυφο άγγελο στην κορυφή της στέγης (έργο του γλύπτη Τοιτβττί, 18ος αι.) Το μαρμάρινο τέμπλο ζωγραφίστηκε από τον Χρυσολωρά.

Μονή της Πλατυτέρας (1714)

Σημαντικό μοναστηριακό συγκρότημα το οποίο σχετίζεται με πολλές επώνυμες οικογένειες (Καποδίστρια). Μοναστηριακή αυλή μετρίπλευρη στοά στο ισόγειο και κεντρικό πηγάδι. Ο ναός, πλουσιότατος με έργα αγιογραφίας σπουδαίων ζωγράφων (Καντούνης, Κουτούζης), έχει επιχρυσωμένο περίτεχνο ξυλόγλυπτο τέμπλο, ποικιλία σημαντικών εικόνων έργων 17ου αι. των Τζάννε, Πουλάκη, Κλόντζα και πολύτιμα κειμήλια. Πάνω από την κεντρική είσοδο, υψώνεται πυργοειδές κωδωνοστάσιο, έργο του 1864.

Εκκλησία των Αγίων Ιάσονα και Σωσίπατρου

Χτίστηκε γύρω στο 1000 μ.Χ. πάνω στα ερείπια του ναού του Αγ. Ανδρέα που είχε χτιστεί εκεί από τους μαθητές του Αποστόλου Παύλου Ιάσονα και Σωσίπατρο που δίδαξαν τον Χριστιανισμό στο νησί τον 1ο μ.Χ. αι. Είναι ορθογώνιος σταυροειδής με οκτάπλευρο τρούλο. Υπάρχουν τοιχογραφίες του 11ου αι. και σημαντικότατες εικόνες της κρητικής σχολής του Μ. Δαμασκηνού και του Εμ. Τζάνε. Η ιστορία της εκκλησίας συμβάδισε με την ιστορία ολόκληρου του Βυζαντίου. Μετά την άλωση της Πόλης, ο αδελφός του τελευταίου αυτοκράτορα, ο Θωμάς Παλαιολόγος, Δεσπότης της Ηπείρου, ήρθε εδώ μαζί με τη σύζυγο του Αικατερίνη. Η τελευταία πέθανε και θάφτηκε σ’ αυτή την εκκλησία και το κεντητό της ένδυμα φυλάσσεται μέχρι σήμερα για να θυμίζει τις ένδοξες μέρες της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας

Παλαιό Φρούριο

Το οχυρό φιλοξένησε την πόλη της Κέρκυρας, την Κορυφώ, από τον 6ο μ.Χ. αι. και μετά. Άρχισε να κατασκευάζεται από τους Βυζαντι­νούς αλλά η σημερινή του μορφή οφείλεται στους Ενετούς με κάποι­ες προσθήκες των Άγγλων. Στον συγκεκριμένο χώρο δεσπόζουν οι δύο εντυπωσιακοί προμαχώνες που φέρουν αντίστοιχα τα ονόματα των Ιταλών μηχανικών Martinengo και Savorgnan.. Διατηρούνται σε πολύ καλή κατάσταση νεώτερα αγγλικά κτίσματα και προσθήκες, όπως ο ναός του Αγίου Γεωργίου, κτίσμα του 1840, σε ρυθμό βασιλικής με αράβδοτες δωρικές κολό­νες. Σήμερα στεγάζει τμήματα του Ιόνιου Πανεπιστήμιου, την έδρα της Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, το Ιστορικό Αρχείο και τη βάση του Ιστιοπλοϊκού Ομί­λου. Στο Παλαιό Φρούριο στεγάζεται και η «Βυζαντινή Συλλογή Κέρκυρας».
Τηλ: +30 26610 33324, 48310

Νέο Φρούριο

Χτίστηκε το 1576 από τον στρατιωτικό αρχιτέκτονα της Βενετίας Ferrante Vitelli και αποτελεί εξαίρετο δείγμα φρουριακής αρχτεκτονικής. Κατασκευάσθηκε στο Β.Δ. άκρο της πόλης για να προστατεύσει τα περίχωρα και το λιμάνι. Στο φρού­ριο αυτό κατέληγαν τα τείχη που ανεγέρθηκαν την ίδια περίοδο γύρω από την πόλη, προς την πλευρά της εξοχής και προς τη θάλασσα, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένας αμυντικός κλοιός με βασικούς οχυρωματικούς πόλους το Παλαιό και το Νέο Φρούριο. Είναι διαρθρωμένο σε δύο βασικά επίπεδα οχύ­ρωσης όπου στο ανώτερο επίπεδο δεσπόζουν οι Προμαχώνες των 7 Ανέμων (Sette Venti).
Κατά τη διάρκεια της περιήγησης ο επισκέπτης ανακαλύπτει ενδια­φέροντα αρχιτεκτονικά στοιχεία όπως στοές και θολωτές διόδους, πολεμίστρες, πυροβολεία και λαξευμένες λατινικές επιγραφές ενσωματωμένες στο τείχος. Η πανοραμική θέα που εκτείνεται προς τη θάλασσα και το ιστορικό κέντρο της πόλης καθιστούν επιβεβλημένη την επί­σκεψη στο συγκεκριμένο οχυρό. Ο Δήμος Κερκυραίων, πραγματοποιεί ποι­κίλες πολιτιστικές εκδηλώσεις και φιλοξενεί κατά περιόδους εκθέσεις ζωγρα­φικής, γλυπτικής και φωτογραφίας.
Τηλ: +30 26610 44436, 27370

Πλατείες

Πλατεία Ηρώων Κυπριακού Αγώνα (Πλακάδα του Αγίου Σπυρίδωνα)

Μια όμορφη και ζωντανή πλατεία που διαμορφώνεται επί της οδού Νικηφόρου Θεοτόκη. Πρόκειται ουσιαστικά για την πλακάδα της εκκλησίας του Αγίου Σπυρίδωνα. Γύρω από την πλατεία που κάποτε ονομαζόταν Πλατεία των Στερνών η Del Banco, βρίσκονται άλλες δύο σημαντικές ορθόδοξες εκκλησίες, η Παναγία των Ξένων (Κυρά Φανερωμένη) και ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος. Εδώ βρίσκεται και το σημαντικό κτίριο της Ιονικής Τράπεζας με το Μουσείο Χαρτονομισμάτων. Οι ντόπιοι αποκαλούν την πλατεία αυτή «πλακάδα τ’ Αγιού», καθώς η εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα αποτελεί ένα είδος λαϊκής Μητρόπολης για την πόλη. Το καλοκαίρι η πλατεία γεμίζει πλανόδιους ζωγράφους και χειροτέχνες. Στο κέντρο της πλατείας υπάρχει ο ανδριάντας του Γεωργίου Θεοτόκη (1844 – 1916) Κερκυραίου πολιτικού που διετέλεσε τέσσερις φορές πρωθυπουργός της χώρας στα τέλη του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ου.

Πλατεία Βραχλιώτη

Η Πλατεία Βραχλιώτη, είναι μικρή πλακόστρωτη πλατεία επί της οδού Μιχ. Θεοτόκη, όπου βρίσκεται η Στέρνα Βραχλιώτη, αντίγραφο αντίστοιχης ενετικής. Σε αυτή την πλατεία λαμβάνει χώρα και το έθιμο του «μαστέλο» (βαρέλι ή κυλινδρική σκάφη πλυσίματος), το Πάσχα, μετά την πρώτη Ανάσταση, το πρωί του Μ. Σαββάτου και μετά από το έθιμο των περίφημων «μπότηδων», με τα κανάτια που ρίχνονται από όλα τα παράθυρα των σπιτιών στο δρόμο. Μετά τους «μπότηδες» η δράση συνεχίζεται στην πλατεία Βραχλιώτη για το «μαστέλο». Κατά το έθιμο αυτό, οι Φακίνοι, οι παλιοί αχθοφόροι της πόλης, τοποθετούσαν στο πλακόστρωτο ένα ξύλινο βαρέλι γεμάτο νερό και ζητούσαν από τους περαστικούς να ρίξουν νοµίσµατα για ευχές. Μετά την πρώτη Ανάσταση, οι Φακίνοι κυνηγούσαν να βρουν κάποιον και να πετάξουν στο βαρέλι, ο οποίος μπορεί να βρεχόταν, ωστόσο στο τέλος έπαιρνε όλα τα νομίσματα που ήταν μέσα στο βαρέλι.

Πλατεία Αγίας Ελένης

Στο εσωτερικό του οικιστικού συνόλου του Καμπιέλο, ανάμεσα στα στενά και δαιδαλώδη καντούνια, εμφανίζονται αναπάντεχα ανοίγματα, μικρές πλατείες ή μικρά πλατώματα που λειτουργούν ουσιαστικά σαν κόμβοι διανομής της κίνησης σε δίστρατα και τρίστρατα. Πολλά από αυτά τα πλατώματα δημιουργούνται μπροστά από εκκλησίες και κάποια έχουν πέτρινα πηγάδια στο κέντρο τους. Το μοναδικό αυτό, για τα ελληνικά δεδομένα σκηνικό, έχει ανάλογό του, στην ιδιότυπη ανάπτυξη του ιστού της Βενετίας με τα μικρά campi / πλατείες που συνήθως έχουν πέτρινα πηγάδια στο κέντρο τους. Η πλατεία Αγίας Ελένης ή Κυροπούλας, περίκλειστη από μέτωπο ψηλών κτιρίων, προβάλλει μπροστά μας, είτε από την οδό Φιλαρμονικής που μας εισάγει ουσιαστικά στα καντούνια του Καμπιέλο, με τη «σκαλινάδα» της οδού Δούσμανη, είτε από την οδό Βουθρώτη μέσω μιας μικρής στοάς. Η περίκλειστη πλατεία Αγίας Ελένης με τον ψηλό φοίνικα στο κέντρο της, μοιάζει περισσότερο με γοητευτική εσωτερική αυλή παρά δημόσια πλατεία.

Πλατεία Ταξιαρχών

Παλιά και ιστορική πλατεία, η μεγαλύτερη σε μέγεθος στο Καμπιέλο, όπου βρίσκεται η εκκλησία των Ταξιαρχών Μιχαήλ και Γαβριήλ με τον εντυπωσιακό μαρμάρινο άγγελο της εισόδου. Η πλατεία βρίσκεται στην καρδιά του Καμπιέλο. Από την πλατεία Ταξιαρχών, η όμορφη ”σκαλινάδα” της οδού Δούσμανη μας οδηγεί στην εκκλησία του Άη Νικόλα ντε Βέκιο (Αγίου Νικολάου των Γερόντων), και από εκεί στη πλατεία της Αγίας Ελένης ή Κυροπούλας που το κέντρο της στολίζει ένας φοίνικας.

Πλατεία Κρεμαστής

Μία από τις πιο όμορφες πλατείες της παλιάς Πόλης της Κέρκυρας, στο Καμπιέλο βρίσκεται μπροστά στην εκκλησία της Παναγίας Κρεμαστής, με το χαρακτηριστικό πηγάδι στο κέντρο της.

Το στοιχείο αυτό, η ύπαρξη δηλαδή του πηγαδιού, είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα πολλών πλατειών της Κέρκυρας. Αυτό συμβαίνει διότι η πόλη αρδεύονταν από στέρνες πριν κατασκευαστεί το υδραγωγείο, την περίοδο της Αγγλοκρατίας, από τον Άγγλο Αρμοστή Άνταμ. Το κομψό στόμιο του πηγαδιού με το ανάγλυφο διάκοσμο, δωρίθηκε στην Κοινότητα από τον Αντώνιο Κοκκίνη το 1669.

Πλατεία Δημαρχείου

Ήταν η σημαντικότερη κοινωνικά πλατεία στα χρόνια των Bενετσιάνων. H Στοά των Eυγενών, η Loggia, λειτούργησε στο χώρο που σήμερα στεγάζεται το Δημαρχείο. Xτίστηκε μέσα σε 30 χρόνια (1663-1691) από το καλύτερο υλικό: την πέτρα Σινιών.

Eκεί συναντιόταν η αφρόκρεμα της τοπικής κοινωνίας και μετά το 1720 που η Στοά μετατράπηκε στο πρώτο λυρικό θέατρο της Aνατολής. Παίρνοντας το όνομα της παρακείμενης καθολικής Mητροπολιτικής εκκλησίας του Aγίου Iακώβου, το θέατρο του San Giacomo πρόσφερε εντυπωσιακές παραστάσεις ιταλικού μελοδράματος για δύο αιώνες.

Tο 1903 το θέατρο μεταφέρθηκε και στον χώρο προστέθηκε ένας ακόμα όροφος, εγκαινιάζοντας τη σημερινή του χρήση. Oι δύο κύριες πλευρές του είναι διακοσμημένες με πέτρινες μάσκες και διάφορες ιστορικές επιγραφές και σύμβολα. Tο έμβλημα της Kέρκυρας εμφανίζεται πάνω από την κύρια είσοδο και η εντοιχισμένη προτομή του στρατηγού Francesco Morosini με τις αρετές και τα κατορθώματά του σε λατινική επιγραφή στην ανατολική πλευρά. Tο 17ο αι. χτίστηκε τόσο η καθολική Mητρόπολη όσο και η κατοικία του Λατίνου Aρχιεπισκόπου η οποία, αφού λειτούργησε και ως δικαστήριο, τώρα φιλοξενεί την Tράπεζα της Eλλάδας.

Σπιανάδα

Η μεγαλύτερη, ζωντανότερη και πιο εντυπωσιακή πλατεία του ελληνικού χώρου, είναι αποτέλεσμα των στρατιωτικών οχυρωματικών έργων των Βενετών για την προστασία της πόλης, κατά τον 17ο και 18ο αιώνα.

Στο μεγάλο υπαίθριο χώρο της Σπιανάδα, μπορείτε να δείτε:

• Το Περιστύλιο του Μαίτλαντ, στο νότιο άκρο της Σπιανάδα ένα απέριττο, κυκλικό, ιωνικό, μνημείο που ανεγέρθηκε προς τιμή του πρώτου Άγγλου Αρμοστή Thomas Maitland (1816- 1824), παρά το γεγονός ότι η θητεία του ήταν μία από τις σκληρότερες και πιο μελανές για τα Επτάνησα.
• Το περιστύλιο ως τύπος μνημείου υπήρξε πολύ δημοφιλής στην εποχή. Είναι έργο του Άγγλου στρατιωτικού μηχανικού G. Whitemore ο οποίος σχεδίασε και το Ανάκτορο των Μιχαήλ και Γεωργίου, κτισμένο από πέτρα μαλτέζικη. Ο γλυπτικός διάκοσμος είναι του Κερκυραίου γλύπτη Προσαλέντη. Θα ακούσετε να το αποκαλούν και «στέρνα», καθώς το μνημείο σκέπασε μια παλαιότερη Ενετική στέρνα.
• Την Πλατεία Ενώσεως με το πάλκο, όπου τελείται το Πάσχα η Αναστάσιμη λειτουργία και δίνονται συναυλίες από τις Φιλαρμονικές, ενώ λίγο πιο κάτω το Μνημείο της Ένωσης των Επτανήσων αφιερωμένο στην Ένωση των Επτανήσων με την υπόλοιπη Ελλάδα, το 1864. Χαραγμένα επάνω του υπάρχουν τα σύμβολα όλων των Ιόνιων νησιών.

Στο χώρο της πλατείας μπροστά στη γέφυρα που οδηγεί στο Παλαιό Φρούριο, βρίσκονται οι ανδριάντες των Σούλενμπουργκ και Γκυλφόρδου. Ο μαρμάρινος ανδριάντας του Γερμανού στρατάρχη Σούλενμπουργκ (Mathias von der Schulenburg) είναι έργο του γλύπτη Corradini και στήθηκε προς τιμή του Στρατάρχη, η συμβολή του οποίου υπήρξε καθοριστική στην άμυνα της πόλης που απέτρεψε του Τούρκους κατά την πολιορκία του 1716. Ο ανδριάντας είναι φιλοτεχνημένος από μάρμαρο Καράρας, από τον Ιταλό γλύπτη Antonio Gorradini. Στη βάση του υπάρχει επιγραφή στα λατινικά που αναφέρεται στη μάχη του στρατηγού κατά της πολιορκίας του 1716 και τη δημιουργία του ανδριάντα την ίδια χρονιά. Ο δεύτερος ανδριάντας τιμά το φιλέλληνα Λόρδο του Guilford, Φρειδερίκο Νόρθ (Frederic North 1766 – 1827), ο οποίος επανίδρυσε την Ιόνιο Ακαδημία την περίοδο της αρμοστείας Adams η οποία αποτέλεσε σπουδαίο πνευματικό ίδρυμα της πόλης που καθιέρωσε για πρώτη φορά την ελληνική γλώσσα και λειτούργησε για 40 χρόνια (1824 – 1864), μέχρι δηλαδή την Ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα.

Μπροστά στο δωρικό περιστύλιο του Ανακτόρου Μιχαήλ και Γεωργίου βρίσκεται ο χάλκινος ανδριάντας του Lord Frederick Adam, ενός από τους πιο γνωστούς Άγγλους Αρμοστές, γνωστός για τα σημαντικά τεχνικά έργα που υλοποίησε για την πόλη, μεταξύ των οποίων το υδραγωγείο. Ο ανδριάντας είναι έργο του γλύπτη Παύλου Προσαλέντη και η χαρακτηριστική κίνηση του χεριού του ανδριάντα προς το νερό που πέφτει στη μικρή λίμνη που τον περιβάλλει παραπέμπει στο σπουδαίο αυτό τεχνικό έργο που ο Άγγλος Αρμοστής κληροδότησε στην πόλη.

Μεγάλο μέρος της πλατείας καταλαμβάνει το Γήπεδο του κρίκετ. Η αγάπη των Κερκυραίων για το κρίκετ, ομαδικό παιχνίδι βρετανικής προέλευσης έχει φυσικά τις ρίζες της στην περίοδο της Αγγλοκρατίας (1814-1864).

Λιστόν

Το Λιστόν στη Σπιανάδα είναι ένα συγκρότημα πολυώροφων κτιρίων με χαρακτηριστικές τοξοστοιχίες και ενετικά φανάρια, σε γαλλική αρχιτεκτονική γραμμή. Eπί Eνετοκρατίας μόνο όσοι περιλαμβάνονταν στη Bίβλο των Eυγενών (Libro d’oro) μπορούσαν να κάνουν περιπάτους εδώ. Tα καφέ – εστιατόρια του Λιστόν αποτελούν σήμερα σημείο συνάντησης για τους περισσότερους ντόπιους και επισκέπτες.